Şubat ayında,sömestre tatilinde yine kaşıntımız başladı. Nereye gitsek acaba diye konuşmalar başlayınca, kızım farklı bir yer olsun, sıcak bir yer olsun derken nereden aklına geldi ise, Tunus diye tutturdu. Kızım oralar sıkıntılı olabilir, hijyen açısından dert olur falan anlatıyorum ama yok illa Tunus diye tutturdu. Bizde pes ettik, ve Tunus'a doğru yol aldık.
Atatürk hava alanından Tunus air ile yola çıktık. Yaklaşık 3 saat sonra,gecenin saat birinde Tunus dayız. Kalacağımız otel merkezde ve hava alanına 8 km. mesafede.Hava alanı çıkışı taksiciler başımıza üşüştü,fiyat sordum,30 Tunus dinarı diyorlar. Ben önceden okumuşum ya, Tunus'ta her şeye pazarlık yapmam lazım. Olmaz çok pahalı diyorum. Onlar Arapça konuşuyor,ben Türkçe, Onlar İngilizce bilmiyor,ben de bilmiyorum zaten. Nasıl anlaşıyoruz bende anlamıyorum ama sonuçta 25 dinar 20 dinar derken,15 dinara anlaşıyoruz.Ben pazarlık yapmama kızan kızıma takılmaya başlıyorum, bak nasıl bu işler diye. Burada yazayım, aynı yolu,otelden hava alanına artık 5 gün sonunda Tunus tecrübesi edindikten sonra,taksimetreyi açtırınca,4.5 dinara gelince, aslında çokta pazarlık yapamadığımı görmüş oldum :)
Tunus'ta Fransız sömürgesi olmasının etkileri her şeyde dikkati çekiyor.İnsanların çoğu Fransızca biliyorlar. Lüks sayılabilecek restaurantlarda menüler Arapça ve Fransızca. Sokaklarda şık giyimli bayanların çokluğu dikkat çekiyor ve hepsi pantolon giyiyor. Etek giyen bayan görmek mümkün değil. Sanırım Müslüman ülke olmanın bir özelliği ve Arap baharı denen rüzgarda yönetim değiştikten sonra,anayasada devletin Müslüman olduğu maddesinin kaldırıldığını öğreniyoruz.
Tunus'un başkenti de Tunus ve bizim İstiklal caddesin andıran, merkezinde uzun bir cadde var. Tunus ta görebileceğiniz en düzgün,temiz cadde de burası. Caddenin bir arka sokakları tam bir felaket,her yer o kadar pis ki, başkentin merkezinin bu kadar pis olmasına inanmakta zorlanıyorsunuz.
Burası tam bir polis devleti havasında. Sokaklarda ellerinde ağır silahlar bulunan ve elleri tetikte gibi duran o kadar çok polis grupları var ki, her an bir şeyler olacakmış gibi, tedirgin oluyorsunuz. bütün resmi binaların çevresi yukarıda ki resimde ki gibi tel örgülerle çevrili.
Medina dedikleri Tunus'un ana çarşısının bulunduğu bölge. Daracık sokak aralarında ne arasan bulabileceğiniz, büyüklü küçüklü dükkanların olduğu çarşı.Özellikle deri çanta fiyatları uygun ve yerel hediyelik ürünleri burada bulmanız mümkün.
Tunus'tan çeşitli görüntüler
El Zeytune Camii...
Ülkenin en eski Müslüman yapısı olan cami, başkent Tunus'un Medina'sında bulunuyor. Eser, 732 yılında yapılmış ve başlangıçta ilahiyat çalışmalarının merkezi olarak kullanılmış.Daha sonra 8. yüzyılda Emeviler camiyi inşa etmeye başlamışlar ama tamamlayanlar Aghlabidsler olmuş. Cuma ve pazar günleri hariç her gün ziyaret edebilirsiniz.
Biz camiyi gezmeye gittiğimizde, giriş için ücret istediler. Camiye girmek için paramı istenir diye itirazda bulundum ama anlaşmak mümkün olmadı. çıkışta bu durumu farkeden, biraz ingilizce bilen bir öğrenci,cami girişinde Müslüman olmayanlardan para alındığını söyledi. Biz Türk ve Müslümanız deyince,gitti görevlilerle konuştu ve paramızı iade ettiler. Kızımın ve eşimin başı açık diye Müslüman olmadığımıza inanmadıklarını,o yüzden para aldıklarını söylemişler. Ben de Hiç bir kilisede girişte para alınmıyor,bunun yanlış olduğunu anlatmaya çalıştım ama bizde böyle muhabbeti oldu.
Tunus'ta bir güzel,kızım Eda
Tezatlar ülkesi Tunus'tan farklı görüntüler ve fotoğraf çektiğimizi görünce,bizi de çek diye seslenen çocuklar..
Bardo Müzesi...
Hafsi Sultan El Mustansır tarafından yaptırılan saray, 1888 yılında müzeye dönüştürülmüş. Kartaca, Roma, Hıristiyan ve Arap kültürlerinin benzersiz mozaiklerinin bulunduğu müze, dünyanın en önemli mozaik müzelerinden biri olarak kabul ediliyor.Bizim Zeugma müzesi ile büyüklük açısından yarışmakta. İçeride gerçekten çok güzel korunmuş,Osmanlı eserleri de bulunan, yolu düşenlerin mutlaka görmesi gereken bir müze.Ve tabii müzeyi gezerken ki resimlerimiz.
Tunus'ta kapılar önemli ve çoğu ahşap işlemeli,çok güzeller. Bunlardan birisi benimle..
Sidi Bou Said...Tunus merkezden sadece 20 km. uzaklıktaki, apayrı güzellikte turizm bölgesi. Her taraf turist dolu. Sokaklar pırıl pırıl,evler mavi-beyaz,çok şık evler, villalar dolu. Öğreniyoruz ki bunların çoğu, Fransızların yazlık evleri.
Sidi Bou Said de tepede çok güzel manzaralı cafeler var.Ve yürümekten canı çıkmış bizim gibiler için,çok güzel dinlenme yeri..Çay diye içtiğiniz şey midenizi bozabilir ama manzara süper..
Şu Uzak doğulular ilginç insanlar. Ne görseler fotoğraf çekiyorlar. Hiç bir şey bulamadıysalar da kendi gölgelerini çekiyorlar :)
Tunus'un aslında bilinen en Turistik şehri Hammanet. Biz kış dönemi gittiğimizden denize giremedik tabii ama öyle resimlerde görülen,muhteşem palmiye ağaçlı,manzaralı süper bir tatil yeri havası almadık. Sahil şeridinde yıldızlı tatil köyleri var ama bizim Antalya ile falan kıyaslamaya kalkmayın. Arada uçurum fark var. Hammanet'e Tunus'tan trenle gittik. Bilet alırken 1. sınıf mı 2. sınıf mı diye sorduklarında fiyatlarını sorduk, 1.sınıf 5 dinar,2. sınıf 7 dinar gibi birşey di,tabii ki 1. sınıf aldık ama 1. sınıf dedikleri bizim eski haydarpaşa- gebze banliyösünden köyü idi. 2. sınıf daha ne kadar kötü olabilir acaba diye konuşmuştuk.
Zooloji müzesinden görüntüler
Dikkat çeken bu ayrıntıyı da paylaşmam lazım. WC lerde, Fransız etkisinden olsa gerek taharet musluğu yok ama bunun yerine böyle yıkama musluğu-hortumu var. İnsan elim değer diye bile tiksiniyor...
Tunus Kartaca uluslararası hava alanında tanıdık bir havayolu şirketi. Bizim Kars ile ilgisi yok sanırım.Burası Uluslar arası hava alanı ama her yerde sigara içmek serbest. Bizim eski Harem otogarı gibi,ortalık pislik içerisinde,tuvaletlere pislikten girilmiyor. Uçak rötar yaptı,ne bir anons ne bir bilgilendirme panosu....
Bizim için Tunus gezisi farklı bir deneyim oldu. Farklı kültürleri tanımayı merak eden benim gibiler için gitmeye, görmeye değer olduğunu söylemem lazım...
