CORDOBA / İSPANYA

Sevilla'dan yola çıktıktan yaklaşık 130 km.sonra Cordoba'ya ulaşıyoruz. İlk izlenim gezip görecek çok yer olmayan, orta ölçekli bir şehir havası veriyor. Otelimiz şehrin merkezinin nehirden sonraki tarafında. Hızlıca otele yerleşip,kendimizi dışarıya atıyoruz. burada gezmek için arabaya ihtiyacımız olmayacak. Resepsiyondaki görevli her yeri yürüyerek görebileceğimiz bilgisini veriyor.hava zaten yazdan kalma gibi, güneşli ve sıcak, daha ne olsun..

Kaldığımız otelin hemen yanındaki sokakta semt pazarı kurulmuş. Bu park yüzünden zaten otelin otoparkına ulaşmak için etrafta tur atmam gerekmişti. sokağa çıkınca ,hadi pazarlarına bir bakalım dedik. Bizim pazarlardan hiç bir farkı yok. Satıcılar ucuz mallarını satmak için,aynen bizdekiler gibi bağırıp,çağırarak müşteri çekmeye çalışıyorlar.

Şehir merkezine geçmek için köprü üzerinden geçerken,burada bolca fotoğraflar çektik. Guadalquivir nehri üzerindeki Puente Romano yani Roma Köprüsü 1000 yıllık bir köprü olsa da bana, aslında çok kayda değer bir özelliği yokmuş gibi geldi.Nehirde akan su da zaten su mu,çamur kütlesi mi belli değil. Öyle bulanık bir su akıyor.

Köprüyü karşıya geçince ilk dikkatimi çeken koca bir alanda hiç bir insanın olmaması oldu.Burada araç ve insan sayısı az sanırım. Eski şehir kale ile çevrili ve o kale duvarları hala daha çok sağlam olarak ayakta duruyor.Şehrin merkezine doğru ilerledikçe aslında burasının ne kadar eski bir şehir olduğunun izlerini de görmeye başlıyoruz. 

Cordoba, üç dinin birleştiği kentlerden biri. Bu çeşitlilik, kente mistik bir hava katıyor. Bu çeşitlilik aynı zamanda, ziyaret edilecek yerlerin din etrafında gelişen bir tarihin tanığı mekanlar arasında olmasını sağlıyor. Cordoba şehri İsa’dan önce 164 yıllarında Romalılar tarafından kurulmuş, daha sonra bir süreliğine Vizigotların eline geçmiş, 716 yılında Müslüman Araplar tarafından alınmış ve son olarak da 1236 yılından itibaren İspanyolların hakimiyetine geçmiş. Şehir özellikler Araplar döneminde altın çağını yaşamış, iki yüzyıl içerisinde özellikle kültürel,ekonomik ve sosyal alanda o kadar gelişmiş ki 10. yüzyılda Avrupa'nın en zengin ve en büyük şehri haline gelmiş.

Bu gün Cordoba'da görülmesi gereken yerlerin başında kuşkusuz “Mezquita” olarak bilinen Camii/ Kilisedir. La Mezquita, Hristiyanlık ve Müslümanlık arasındaki en büyük iktidar savaşlarının konusu olmuş, şüphesiz Cordoba kentinin incisi. Ayasofya ile birlikte, iki din arasında el değiştirmiş dünyadaki en önemli kutsal mekanlardan biri. Müslümanlar için, kaybedilmiş bir miras, Hristiyanlar için de Ayasofya karşısında alınmış bir rövanş olarak görülmektedir.

Arap Hükümdarı Abd-al Rahman şehri ilk aldığında Vizigotlar döneminde yapılan San Vicente basilicasının üzerine bugün “Mezquita” olarak bilinen muhteşem camiyi inşa ettirmiş. Şehrin İspanyolların eline geçmesinin sonrasında “mezquita”, Katedrale dönüştürülmüş. Burada müslümanlık ve hıristiyanlık iç içe geçmiş gibi. Caminin iç avlusu çok geniş. Avlunun içinde bulunan turunç ağaçları yazın namaz kılan müslamanlara gölge verirken, içinde bulunan çeşme serinlik hissi uyandıryormuş. Cami 23,000 m2 alan üzerine kurulmuş, söylenene göre 40.000 kişinin aynı anda namaz kılabileceği devasa bir yapı.öyle ki döneminde Mekke’den sonra dünyanın en büyük camii imiş.

Bu Camii’nin naturalizm akımına ilham veren yapılardan biri olduğu da söyleniyor. Camii’nin içinde yer alan 850 adet sütun, size kendinizi bir ormanda hissetmenizi sağlıyor. Zaten camii içindeki sütunlara “Sütunlar Ormanı” da deniyor.

Her yerde olan Uzakdoğulu turistlerden burada da bir grup mevcuttu. Hatta bir arada zaten hepsi bir birine benziyor, nereye gitsek bunlar var dedik.Belkide aslında hep aynı grup bizi takip ediyorlar da biz anlamıyoruz esprisini bile yaptık.Bunlardan iki şirin kıza benim şirin kızım fotoğraf çekiyor..

Faytonlarla turist gezdirmek sanırım İspanya'nın her tarafında olan bir aktivite. Burada da Mezquita etrafında bunlardan vardı. Görüntü olarak değişik,hoş dursa da ben bu atlara hep üzüldüğümü daha önce de yazmıştım..

Cordoba üç dinin birleştiği yerlerden birisi demiştim. Üçüncüsünün temsilcisi olarak da bir Sinagog bulunuyor.

Yahudiler Cordoba’ya Vizigotlar zamanında yerleşmişler. İslam yönetimi altında ise altın çağlarını yaşamışlar. Bu dönem içinde, kente büyük katkıları bulunmuş.1315 yılında inşa edilen Sinagog, Hristiyanların kenti alması sonrasında kiliseye çevrilmiş. Daha sonra da ayakkabı ustaları odasının kullanımına tahsis edilmiş. Küçük  bir Sinagog ama buraya gelip de  burayı görmesek olmaz dedik. 

İspanya'daki çoğu eski şehirler gibi burada da sokaklar daracık ama bir o kadar da güzeller. Balkonlara konulan renkli saksılar ve çeşitli süsler, bu sokaklara ayrı bir güzellik katıyor. Bu sokaklarda öylesine gezmek,ara sokaklarda kaybolmak bile buraları gezerken yapılası işlerden..

Sokaklarda kaybolurken karşımıza çıkan görüntülerden bazılarını sizlerle paylaşmak istedim.Her şehrin Alcazarı (kale ya da hisar) var sanırım ama biz buradakini gezmek istemedik. Bahçe gezmekten sıkıldık artık sanırım, biraz sokakları gezmeyi tercih ettik.Eski bir evin kapısı dikkatimi çekiyor. Şimdiki çelik kapılardaki gözetleme deliğinin esin kaynağı sanırım ta o zamanlara dayanıyor.

Hayatımda kaç defa ünlü İspanyol yemeği Paella yedim bilmiyorum ama en kötüsünü Cordoba'da yedim. Normalde Paella mixta isteyince bol deniz mahsullü gelirdi ama burada bol yağlı etli ve pilavı da bulamaç gibi bir şey geldi.Fotoğrafını koyup sizinde midenizi bozmak istemedim, o derece..

Şehir merkezindeki gezimizi tamamlamak üzere iken,köprünün karşı tarafında farklı bir pazar olduğunu öğreniyoruz. Konseptin Ortaçağ olduğu bir pazar. daha çok küçük sergi dükkanlarının olduğu, seyyar yemek satıcılarının olduğu bir pazar kurmuşlar.Bize çok güzel geldi diyemem, özellikle aşağıdaki etleri ve onların etrafa yaydığı kokuları düşünürseniz, pek sevdik diyemem.

Normalde buralarda bu kadar ağır kokulu, yağlı yiyecekler pek rastlanır bir şey değil ama sanırım konsept Ortaçağ olunca böyle olmuş..Benim gibi yağlı yiyeceklerden kaçan birisi için, yok almiim...

Bu değişik ve fotojenik hayvanları da orada fotoğrafladım. Evet çok fotojenikler ama bir o kadar da üzücü durumdalar. ayaklarından zincirle bağlanmışlar, o yüzdende ayak bileklere yara,kan içerisindeydiler. medeni dünyanın göbeğinde bir nevi hayvan haklarına tecavüzün taa kendisini yaşıyorlar.

Cordoba'yı gezip,görülecek yerleri görmek için bir tam gün yetti de arttı bile.. Sırada Endülüs'ün son halkası ve son günlerde bizde de adı çokça geçen Toledo var.. Yola çıkma vakti...